De fotograaf
“Kies 125 of 250 en dan draaien totdat het wijzertje op de nul staat” luidde de instructie van mijn vader toen ik als twaalfjarige jongen een spiegelreflexcamera met 50mm lens van hem kreeg. En dat deed ik, zonder me al te druk te maken over het hoe en waarom erachter. Sindsdien heb ik altijd een camera bij me gehad.
Landschappen
Mijn drijfveer is een passie voor landschappen. Die is er altijd geweest, van jongs af aan. Met fiets en camera trok ik vele vakanties door Europa, blootgesteld aan de elementen en grillen van het landschap. Het ultieme gevoel van vrijheid gaf mij inspiratie tot het maken van vele foto’s.
Van een min of meer argeloze vakantiekiekjesfotograaf heb ik mezelf ontwikkeld tot iemand die serieus op zoek gaat naar een mooie foto, de juiste plekken verkent en er op het juiste moment probeert te zijn. Dat moment is praktisch altijd ’s ochtends heel vroeg. En af en toe lukt het ook nog om een goede foto te maken, want net als menig ander klassiek landschapsfotograaf kom ik regelmatig met lege handen thuis.
Is het dan nog wel leuk? Jazeker! Het is altijd weer spannend niet van te voren te weten wat je op locatie aantreft en met welk resultaat je thuis komt. Als alles dan op z’n plaats valt, als je op een mooie plek onder ideale omstandigheden een zonsopkomst meemaakt en met een mooi resultaat thuis komt, dan is dat geweldig. Maar toch, eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat na een paar mislukte “expedities” mijn motivatie soms even daalt en ik de camera even een paar weken niet meer aanraak.
Mijn foto’s kenmerken zich door heldere kleuren, contrasten en dieptewerking. Ik ben altijd op zoek naar lijnen in het landschap waarlangs ik de kijker probeer te leiden naar de horizon. Dat begint bij de voorgrond. Simpele structuren in het zand of drie stenen op een rijtje zijn vaak al afdoende. De ervaring heeft mij geleerd dat er eigenlijk niet veel nodig hoeft te zijn voor een mooie foto, en dat schoonheid onder de juiste omstandigheden dichtbij huis al te vinden is.
Frederik van der Veer
Zonsondergang fotograferen langs de kust vanaf vaak moeilijk begaanbare plekken en na afloop de weg terug vinden in het donker.
Echte winterse omstandigheden met sneeuw en wind geven extra karakter aan de opname. Met een theedoek over de camera en de zonnekap op de lens lukt het goed. Spelen met een iets langere sluitertijd geeft meer beweging in de vallende sneeuw en versterkt de barre weersomstandigheden.
Het maken van een typisch "Hollandse" foto als deze kwam met onverwachte uitdagingen. De nieuwsgierige koeien liepen naar me toe en daarmee uit het beeld dat ik in gedachten had. Rennen, alles positioneren en snel schieten.